Baixo o ceo do santuario, leva a cabo unha cerimonia sacra coñecida como o Vía Crucis ou Calvario, unha conmemoración que transporta aos devotos a través dos pasos de Xesucristo no seu camiño cara á crucifixión. Desde o corazón mesmo do atrio do santuario, unha procesión solemne iníciase, trazando un percorrido meticulosamente deseñado que abarca as estacións simbólicas que lembran os momentos máis cruciais da Vía Dolorosa.

Nesta procesión, os membros devotos das confrarías ou irmandades fanse presentes, levando consigo pasos procesionais que representan escenas icónicas e significativas da paixón de Cristo. No medio deste solemne camiñar, levan a cabo cerimonias de profunda transcendencia, tales como o Sermón das Sete Palabras, un momento de reflexión e meditación sobre as últimas palabras pronunciadas por Jesús na cruz. Ademais, realízase o emotivo Desencravo do Cristo, unha representación simbólica do momento en que Jesús é retirado da cruz.

A atmosfera é densa de espiritualidade e fervor relixioso, cunha emotividade palpable en cada paso. A cerimonia culmina cunha procesión vespertina, onde a devoción e a solemnidade entrelázanse, lembrando con reverencia e paixón o sacrificio de Cristo. A combinación da fe, os rituais tradicionais e a emotividade que enche cada etapa do Vía Crucis converten este evento nunha experiencia profundamente conmovedora e espiritual para todos os presentes.

Na celebración solemne do Domingo de Resurrección, leva a cabo unha procesión reverente que simboliza o conmovedor encontro entre a Virxe María e o seu fillo resucitado. Este momento de profundo significado representa a reunión entre nai e fillo despois da Resurrección, encarnando a esperanza e a alegría tras os días de loito e dor.

Durante esta procesión, os fieis congréganse para presenciar a representación simbólica dun emotivo reencontro. A Virxe María, símbolo de amor maternal e fortaleza, atópase co seu fillo resucitado, personificación da vitoria sobre a morte e a promesa de vida eterna.

A emotividade pálpase no ambiente, cada paso da procesión está cargado de simbolismo e transcendencia espiritual. Este encontro entre a Virxe e o resucitado é unha representación conmovedora da renovación da fe e a esperanza, marcando o Domingo de Resurrección como un día de celebración, onde a luz vence á escuridade e ábrese paso a un novo comezo cheo de bendicións e significado para a comunidade relixiosa.

Na encantadora localidade de Santa Cruz, a festividade do Corpus Christi engalánase cunha tradición artística única: a creación de exquisitas alfombras florais que embelecen as rúas do pobo. Esta expresión artística non só deleita a vista, senón que tamén enaltece a profunda devoción relixiosa da comunidade.

Durante esta celebración especial, os residentes únense para confeccionar meticulosamente alfombras elaboradas con pétalos de flores e outros elementos naturais. Estas alfombras, auténticas obras de arte efémeras, adornan o percorrido polas rúas, creando un tapiz colorido que homenaxea ao Santísimo Sacramento.

A meticulosidade e a destreza na creación destas alfombras florais son un testemuño do fervor relixioso e a creatividade dos aldeáns. A festividade do Corpus Christi transfórmase así nunha experiencia visualmente cegadora e espiritualmente conmovedora, onde a arte efémera únese á devoción relixiosa para honrar a presenza de Cristo na Eucaristía.

Na encantadora localidade de Celavente, a festividade da noite máxica de San Juan destácase pola presenza dunha tradicional fogueira, cargada de simbolismo purificador na noite máis curta e máxica do ano. Esta celebración en honra ao santo distínguese pola súa enerxía contaxiosa e arraigada tradición.

A fogueira, centro da celebración, convértese nun símbolo de purificación e renovación. Os aldeáns reúnense ao redor dela, compartindo cantos, bailes e rituais que pasaron de xeración en xeración. O lume, nesta festividade, representa a purificación das enerxías negativas e a benvida a novas oportunidades e esperanzas.

O ambiente festivo e enérxico imprégnase en cada recuncho de Celavente durante esta celebración. As tradicións ancestrais entrelázanse coa devoción ao santo, creando unha atmosfera única e chea de espiritualidade. Esta noite máxica de San Juan convértese así nun momento especial onde a comunidade únese para honrar o seu patrón, celebrando con alegría e arraigada tradición nun evento que cativa os corazóns e acende a chama da renovación e a esperanza.

O 16 de agosto, O Bolo e As Ermidas únense nunha emotiva celebración en honra a San Roque, o patrón venerado pola súa protección cara aos enfermos de peste. Esta festividade é unha homenaxe conmovedora á devoción e salvagárdaa que San Roque brinda a aqueles afectados por enfermidades. Durante este día significativo, a comunidade congrégase nun acto de fervor relixioso, tecendo pregarias en agradecemento pola súa intercesión e buscando as súas bendicións para a saúde e o benestar colectivo.

A xornada convértese nun momento de unión, solidariedade e fe, onde a comunidade enteira únese en oración, compartindo a gratitude pola intervención de San Roque e buscando o seu guía para superar adversidades. Nesta celebración, faise fincapé na importancia da esperanza e a resiliencia en tempos difíciles, lembrando a figura de San Roque como un símbolo inspirador de apoio e fortaleza no medio da adversidade.

O evento non só é un tributo á figura sacra de San Roque, senón tamén un recordatorio conmovedor da importancia da compaixón, a solidariedade e a fe na comunidade. Esta celebración resalta a necesidade de unirse en momentos desafiantes, fortalecendo a fe e o espírito de esperanza mentres se rende homenaxe a San Roque como un gardián e protector daqueles que enfrontan enfermidades e dificultades.

O día 15 de agosto marca unha festividade única e de gran significado destinada a honrar un dogma mariano especial. Nesta data tan destacada, a comunidade únese nun acto de profunda reverencia para conmemorar un aspecto particularmente relevante da fe mariana. É un día consagrado á devoción, destinado a exaltar e celebrar con xúbilo unha doutrina ou verdade de fe relacionada coa figura venerada da Virxe María.

Esta festividade representa un recordatorio solemne da importancia espiritual e do papel central que María ocupa na fe católica. É un tempo dedicado a reflexionar sobre o seu significado transcendental e a influencia perdurable que ten na vida dos fieis. Máis aló de ser unha celebración, é un momento propicio para penetrarse na contemplación e a introspección, valorando o legado espiritual de María e o seu papel como modelo de virtude e devoción para a comunidade católica.

O día 15 de agosto non só é unha festividade relixiosa, senón un chamado á reflexión e a conexión espiritual, un tempo sacro para honrar e recoñecer a relevancia profunda da figura da Virxe María na fe e vida dos crentes.